Miami (Beach) 12-5 (verslag)

Miami Beach here we come. Eens kijken of die beroemde/beruchte badplaats echt de moeite is. Vanaf ons hok is het ongeveer een uurtje rijden om hier aan te komen. Al snel hadden we een parkeerplaats gevonden waar we onze voiture konden stallen tegen een acceptabel tarief. Deze parkeerplaats lag tegen de metro-mover aan waar je gratis (we like) door downtown Miami kunt reizen. Eerste uitstapplaats was de bayside park waar we de market opgelopen zijn. In dit park lagen wel veel zwervers waardoor de boy’s zich afvroegen hoe dat kan en hoe kan je nou kan zien waarom het zwervers zijn. De Bayside Marketplace zag er erg leuk uit. Wat souvenirtjes zoeken en voor het eerst deze vakantie van een biertje en wat fris voor onze hooterboys genoten bij de Hooters. Toen we vroegen of ze op de foto mochten met één van de hootertjes, werden al snel een paar dames bijeen geroepen voor de foto. Met zulke stoere mannen wilden ze allemaal wel op de foto en de verliefdheid bij één van de dames was van haar gezicht af te lezen. Jelmer mocht erna nog even knuffelen met haar…….(Ze heet Marcela ;o))
Losgetrokken van de Hooters zijn we weer de (bovengrondse) metro ingestapt om weer een rondje sightseeing te doen. We hadden wel genoeg downtown gezien, dus zijn we in de auto gestapt om deze verderop weer te parkeren in een parkeergarage in Miami South Beach na een ritje over Ocean Drive. Hier werden weer veel te dure auto’s gespot door onze mannetjes. Van hieruit zijn we naar het strand gegaan om even te poedelen en te ontspannen. Het strand is niet zo mooi als in Clearwater Beach of Fort Myers, maar het voldeed even om af te koelen. Van het strand af zijn we langs de Miami klok gelopen voor een fotootje en daarna langs het huis van Versace gelopen die daar in 1997 (voor zijn huis) werd doodgeschoten. Tja, het kan verkeren.
De jongens hebben we nog beloofd om bij de Mac Donalds te gaan eten wanneer we in Florida zouden zijn. Dit hadden we nog niet gedaan dus nu was eindelijk het grote moment aangebroken. God wat kun je kinderen toch blij maken met een happy meal. Met het vol-verwachting-klopt-mijn-hart-gevoel pakte de boy’s hun speeltje uit de zak; een my little pony…. That’s a bummer. Onze stoere boy’s gingen vragen om een jongenscadeau, maar die waren allemaal op. Door de onderhandelingstechniek van Esther heeft ze deze ponypaardjes kunnen inruilen voor een gratis ijsje; kids weer blij  Met weer wat onnodige koolhydraten teveel zijn we nog wat winkeltjes afgegaan (Lincoln Road), de dames zouden dit shoppen noemen hoop ik. Hier hebben we nog wat leuke shirtjes en voor Marcel nieuwe “Reefs” gekocht zodat hij gewoon verder kan gaan met bierflesjes openen aan zijn slippers. Genoeg geld weer uitgegeven en daarom weer tijd om na een geslaagde dag terug te gaan naar huis. Natuurlijk moeten we weer eerst langs een supermarkt om het broodnodige te halen om de koelkast aan te vullen (bier was op).
Rond negen uur waren we uiteindelijk terug. Moe maar toch voldaan van een dagje Miami Beach. Leuk om een dagje heen te gaan. Proost, we hebben weer bier ;o). Kunnen we in ieder geval de verjaardag van Yvette vieren in het zonnige Florida 😉

Foto’s http://wp.me/p1yne1-G7